Misschien mis ik wel heel veel mensen, mensen die ik niet ken, maar wel mis. Maar wie ik vooral heel erg mis, die ik wel gekend heb is mijn oma. Vanaf de dag dat ik geboren ben is er een speciale band ontstaan tussen mijn oma en mij. De herinneringen die ik heb zijn me voor altijd dierbaar. Logeren bij oma en dan samen yahtzee spelen met gesuikerde spekjes en frietjes chips. Waarom won ik eigenlijk altijd met yahtzee? Ook de fietstochten naar een dorpje hier vlakbij blijven me altijd bij, op visite bij de paarden. De dagen dat ik bij oma was, waren echt de mooiste dagen. Bijna 5 jaar geleden is oma overleden, maar alles daaromheen lijkt als de dag van gisteren. Soms sta ik er nog wel eens bij stil, het moment dat oma uit m’n leven verdween. Achteraf hoorde ik ook dat ik eigenlijk wel een streepje voor had bij oma. Ik was haar eerste kleindochter die dichtbij woonde. Waarom wist ik dat niet, onze band stelde dus eigenlijk veel meer voor dan ik eigenlijk had gedacht. In de kerk tijdens de begrafenis heb ik een gedicht voorgelezen, en ik vond het zo eng maar ik moest het doen voor mezelf,de mensen in de kerk, maar vooral voor oma. Dit was het laatste wat ik voor oma kon doen. Ik denk nu nog elke dag aan haar, ik mis haar op sommige momenten in m’n leven. Maar ik weet zeker dat ze vanaf boven naar me kijkt, en ik hoop dat ze trots is op wat ik al bereikt heb. Lieve oma, ik mis je zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten